Antonio Machado
LXXV
Ja, niczym Anakreont,
chcę śpiewać, śmiać się i na wiatr rzucać gorzkie mądrości,
rady uroczyste,
a przede wszystkim, pragnę się upić,
ale to już wiecie… Śmieszne!
Żarliwa wiara w przemijanie, licha radość i przedwczesny taniec śmierci.
Inne wiersze przeczytasz w numerze dostępnym woblink.com